Een aantal dagen ervoor bleven er reclames of stukjes gepost worden op social media. Zo ook bleef het onderwerp "Moederdag"in winkels en krantjes opduiken. Tijdens gesprekken in mijn omgeving kwam ik ook al niet onder "het onderwerp uitkomen."
bijvoorbeeld: "Mijn kinderen nemen me dit jaar mee uit eten, zo lief"of
"wij hebben dit voor mama geknutseld op school"
Natuurlijk raakte het onderwerp me voorheen wel, alleen kon ik deze emoties toen gemakkelijker aan de kant schuiven met het idee dat ik het zelf ook ooit mee zou mogen maken.
Deze keer was het duidelijk anders en heb ik er een aantal dagen van tevoren en de dag zelf flink last van gehad.
"Er hoefde maar een reclame voorbij te komen of iemand die me vertelde dat haar dochter haar een mooi cadeau had gegeven en ik liep alweer over met tranen die niet te stoppen waren."
Ik probeerde me te concentreren op mijn moeder en het regelen van een cadeau voor haar. Zo ook dacht ik mee voor schoonmoeder en (stief) schoonmoeder en ging ik mee met mijn partner naar de winkel voor een cadeau en mee op bezoek ter afleiding.
Alhoewel ik met rustgevende medicatie mijn emoties wat beter kon onderdrukken en de dag zelf aardig ontspannen overkwam, was het geen succes. De emoties komen er toch vroeg of laat uit.
"Bij mij uitte dat zich in een flinke langdurende woede-uitbarsting tussen mij en mijn partner."
Ondanks we samen in deze situatie zitten, gaan we allebei anders met de situatie om. Mijn vriend leidt mij en zichzelf het liefste af van de situatie als hij denkt dat iets moeilijk is of wordt en gaat dan verder alsof er niets aan de hand is, terwijl ik het nodig heb om samen te praten en zeker te weten dat we elkaar begrijpen en op de hoogte zijn van elkaars gevoelens om dichtbij elkaar te blijven staan.
"Geen van beide houdingen is goed of fout. Wij zijn verschillende persoonlijkheden met een verschillende manier van omgaan met de situatie."
Over de verschillende manier van omgang in een relatie, schrijf ik later meer in een volgende post....
Wij zijn in ieder geval later tot de conclusie gekomen dat het beter was geweest als ik niet mee was gegaan naar zijn moeder en ter afleiding in mijn eentje iets ontspannends had gedaan. (zoals zwemmen, wandelen, lezen, tekenen/schilderen)
"Bij deze dus de tip: Blijf bij jezelf, wees lief voor jezelf en luister naar jouw eigen gevoelens!"
Met het delen van onderstaande link gaat er op facebook een kaarsje rond voor alle vrouwen met een onvervulde kinderwens.
"Help je me delen?"
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=119690649233879&id=100035788329865
❤
Geen opmerkingen:
Een reactie posten