Inmiddels heb ik 5 ICSI-pogingen ondergaan, waarvan 1 uitliep op een vroege miskraam en de laatste teruggeplaatste eicel mogelijk ook niet geheel mocht innestelen en eerder losliet.
De behandelend arts geeft aan dat we de moed nog niet hoeven op te geven een volgende poging lichamelijk zinvol zou kunnen zijn. Echter is dit financieel niet haalbaar voor ons.
Nu ben ik in een stadium beland met veel pijn,verdriet en boosheid, behorende bij een rouwproces en ondervind ik burn-out klachten.
Daarbij kan ik de hoop op het mogen dragen en verwelkomen van een klein mini-mensje van eigen vlees en bloed niet los laten, omdat mijn lichaam dit nog niet heeft opgegeven.
In mijn naaste omgeving heerst veel liefde en ondersteuning, maar ook onbegrip, onwetendheid en niet altijd weten hoe te reageren.
Dit kan voor ongemakkelijke en pijnlijke situaties kan zorgen.
Hier over zal ik in een volgende post meer vertellen.
Vaak voel ik me daardoor alleen staan in deze situatie.
Mijn vriend en ik gaan verschillend met de situatie om. Heel begrijpelijk, maar ook dit levert veel spanningen op.
Alles bij elkaar heeft het momenteel als gevolg dat ik niet goed kan functioneren in privésfeer, in drukkere omgevingen en op de werkvloer.
Ik heb er begeleiding bij nodig om mezelf, rust en overzicht terug te krijgen en de toekomst anders tegemoet te kunnen treden, want hoe ga ik nu op positieve voet verder met mijn leven?...
Gelukkig heb ik deze hulp uiteindelijk om mij heen kunnen verzamelen...Maar dat is niet voor iedereen zo gemakkelijk...daarover later meer.
De zorgwetgeving bepaald dat zorgverzekeringen geen tot een enkele vergoeding voor 4e en volgende IVF of ICSI behandelingen vergoeden.
Wanneer er sprake is van een doorgaande zwangerschap (minimaal 12 weken) binnen de 3 pogingen uit het basispakket, dan krijgt de betreffende vrouw weer 3 nieuwe pogingen vergoedt.
Dit geeft een oneerlijk gevoel tegenover vrouwen die afhankelijk zijn van IVF/ICSI, maar er langer dan 3 pogingen over doen om kans te hebben op een geslaagde poging.
Het wil namelijk niet direct zeggen dat er dan iets mis is met het lichaam.
Net zoals in mijn situatie ben ik afhankelijk van ICSI behandelingen en maak ik lichamelijk een redelijke kans. Met mijn baarmoeder is niets mis, met de zaadjes van mijn vriend is niets mis, en met het juiste hormoongebruik en behandelingen kunnen mijn weinige eicellen er ook mee door.
Helaas ben ik niet rijk. Ook kom ik eerder in de overgang (nu 33 jaar, niet langer dan 1,5 jaar wachten met 6e poging)
Het geld voor een 6e behandeling met extra's voor de meeste kans van slagen, krijgen we nooit binnen deze tijd bij elkaar. Het is nu dus een financiële kwestie geworden waarbij de hoop op een vervulde kinderwens opgegeven dient te worden.
Daarbij heb ik ondervonden dat er op gebied van mentale ondersteuning en begeleiding geen tot weinig specifieke hulp te vinden is. Algemene psychologen waar je dan vaak via de huisarts bij terecht komt hebben 8 tot 10 weken wachttijd.
Graag zou ik willen bijdragen aan een oplossing en heb ik onderzocht wat daarvoor nodig is.
Om aan dit alles iets te doen zou het geweldig mooi zijn als je de zorgwetgeving zou kunnen veranderen.
Ook als er een manier zou zijn om financiële hulp te kunnen bieden aan mensen in soortgelijke situaties.
Het opstarten van gespecialiseerde mentale hulp is zeer wenselijk en mag niet onderschat worden.
Als ik dit goed aan wil pakken moet ik er rekening mee houden dat ik niet teveel in een keer wil doen en er ruimte blijft voor mijn eigen emoties en verwerking.
(Gelukkig draagt het opschrijven van mijn gevoelens en ideeën daar aan bij... 😄)
Als ik een goed doel opstart vind ik het belangrijk dat alles betrouwbaar en legaal blijft en ik dit goed uitzoek van tevoren.
De personen die mijn hulp kunnen gebruiken, moeten mij goed kunnen vinden. Dit geldt ook voor de personen die hun steentje willen bijdragen, want ik kan dit allemaal uiteraard niet alleen.
Omdat mijn persoonlijke verhaal openbaar te lezen is, moet ik mezelf voorbereiden op hele fijne, maar ook minder begripvolle reacties.
Als reacties echter netjes en met respect beschreven worden, zal ik deze ook netjes en met respect kunnen beantwoorden.
Het is belangrijk om goed gedoseerd te werk te gaan en de juiste volgorde te hanteren. Het doel van mijn acties is om mezelf terug te vinden en sterker in mijn schoenen te komen staan, waardoor ik anderen kan helpen. Aan dit doel moet ik niet voorbij lopen en ik moet af en toe ook ruimte nemen om mijn emoties er op andere manieren uit te gooien.
Behoudt van balans tussen werk, privé en verwerking is een hele belangrijke en daarbij wil ik er ook kunnen zijn voor de lieve begripvolle en behulpzame mensen in mijn omgeving.
1. Als eerste stap heb ik een geefactie aangemaakt via de volgende link:
https://www.geef.nl/nl/actie/hulp-bij-onvervulde-kinderwens/donateurs
2. Ook heb ik een website aangemaakt, waar u vanalles kunt lezen over mijn verhaal en plannen:
https://www.hulpbijonvervuldekinderwens.nl
3. Vervolgens ben ik van plan een goed doel op te richten. Hier zal ik me goed in verdiepen om een betrouwbare goed overwogen beslissing te maken.
4. Per september zal ik starten met een 3 jarige HBO opleiding opleiding voor mentale begeleiding. Na 3 jaar zal ik als"psychosociaal counselor" met specialisatie op het gebied van onvervulde kinderwens te werk gaan en mijn website daar op aanpassen.
Het komt er dan als volgt uit te zien:
Koppels die afhankelijk zijn van IVF of ICSI behandelingen en waarbij 3 pogingen niet geslaagd zijn, gaan zelf proberen een 4e poging vergoed te krijgen. Als zij lichamelijk nog redelijke kans van slagen hebben, zoals de behandelend arts meldt en zij hun kinderwens lichamelijk nog niet op hoeven geven, kunnen ze beroep doen op mijn goede doel.
Wanneer het aan de orde is dat zij de behandelingen vanaf de 3e of 4e poging zelf moeten gaan bekostigen, en dat absoluut niet lukt, krijgen zij in goed overleg met kliniek en als zij aan bepaalde eisen voldoen, financiële hulp aangeboden door mijn goede doel.
Koppels die de situatie niet los kunnen laten en dit ten koste gaat van hun mentale functioneren in de maatschappij, kunnen met mij contact opnemen voor een consult of ik kom daar zo nodig voor op huisbezoek.
Als mijn opleiding voltooid is, kan ik dit op professionele en verantwoorde manier doen en zal ik aangemeld zijn bij zorgverzekeringen, zodat mensen recht hebben op een vergoeding voor mijn behandelingen.
 |
| https://www.geef.nl/nl/actie/hulp-bij-onvervulde-kinderwens/donateurs |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten